Nowy lek dla "zawałowców"

Dołączając do kwasu acetylosalicylowego nowy lek przeciwpłytkowy — klopidogrel — można uratować przed śmiercią tysiące chorych, którzy doznają zawału. Świadczą o tym wyniki badania przeprowadzonego w Chinach przez naukowców u Uniwersytetu Oksfordzkiego w Wielkiej Brytanii. Opublikowano je w listopadowym numerze prestiżowego brytyjskiego pisma medycznego „Lancet”.

Zespół naukowców pod kierownictwem dr. Zhenminga Chena objął badaniem 45,8 tys. pacjentów przyjętych do jednego z 1250 chińskich szpitali z powodu zawału mięśnia sercowego. Połowa z nich była leczona kwasem acetylosalicylowym i klopidogrelem w dawce 75 mg dziennie, natomiast pozostałym podawano kwas acetylosalicylowy i tzw. placebo. Okazało się, że u osób, które otrzymywały dwa preparaty ryzyko zgonu, ponownego zawału mięśnia sercowego i udaru mózgu obniżyło się o 9 proc.

- Gdyby wczesne leczenie klopidogrelem stosowano w szpitalu u zaledwie miliona z 10 milionów pacjentów na całym świecie, u których w ciągu każdego roku występuje zawał mięśnia sercowego, to na podstawie obecnie dostępnych danych można by oczekiwać, że takie leczenie pozwoliłoby zapobiec około 5000 zgonom oraz 5000 zawałom mięśnia sercowego i udarom mózgu nieprowadzącym do zgonu. Co więcej, dalsze leczenie klopidogrelem po wypisie ze szpitala mogłoby przynosić jeszcze więcej korzyści, chociaż korzyści i ryzyko związane z dłuższym leczeniem są wciąż przedmiotem oceny — stwierdził dr Chen.

Autorzy artykułu opublikowanego w „Lancecie” są zdania, że taki sposób leczenia powinien stać się rutynowym postępowaniem w przypadku podejrzenia zawału mięśnia sercowego.
W Polsce, według szacunków, z powodu ostrych zespołów wieńcowych leczonych jest co roku 160 tysięcy chorych. Spośród nich aż 20 tysięcy umiera. Ostre zespoły wieńcowe (niestabilna choroba wieńcowa i zawał serca) należą do najpoważniejszych chorób układu krążenia. O ich podstaw leży zjawisko pęknięcia blaszki miażdżycowej znajdującej się w ścianie tętnicy wieńcowej, co prowadzi do powstania zakrzepu. Pęknięta blaszka miażdżycowa oraz utworzony na powierzchni takiego pęknięcia zakrzep są przyczyną zmniejszenia lub całkowitej blokady przepływu krwi w tętnicy wieńcowej oraz spadku ukrwienia lub całkowitego niedokrwienia fragmentu mięśnia sercowego zaopatrywanego przez tę tętnicę. W sytuacji, kiedy zakrzep powoduje zmniejszenie przepływu krwi w tętnicy, mamy do czynienia z zawałem serca bez uniesienia odcinka ST, czyli „niepełnym zawałem”. Jeśli natomiast skrzep całkowicie zablokuje przepływ krwi, dochodzi do zawału serca z uniesieniem odcinka ST, czyli „pełnego zawału”.

W leczeniu zawału serca stosuje się farmakoterapię i/lub zabiegi interwencyjne, polegające na rozszerzaniu zwężeń w tętnicach wieńcowych. W większości takich zabiegów wykorzystuje się stenty, które utrzymują drożność naczynia.