Musical Polita - pierwszy na świecie w technologii 3D. O Poli Negri znowu robi się głośno

Była chyba najpiękniejszą polską aktorką. Fotografie nie oddają jej prawdziwej urody, o której Charlie Chaplin pisał: "Ta Polka ma słowiański typ urody: piękne kruczoczarne włosy, białe, równe zęby i znakomitą karnację. Jaka szkoda, że takiej karnacji nie rejestruje taśma filmowa. Jej głos ma miękki, aksamitny ton z czarującą modulacją."

Tak naprawdę ojciec Poli był słowackim Cyganem, ale matka nosiła nazwisko Kiełczewska i pochodziła ze zubożałej szlachty. Niejasne pochodzenie Poli nie miało jednak znaczenia dla hrabiego Eugeniusza Dąmbskiego, bo zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia na dworcu w Sosnowcu. On był wtedy komendantem policji i straży granicznej, ona aktorką zmierzającą do Berlina.

Pola Negri opisała szczerze spotkanie z Dąmbskim w pamiętnikach. Podróżowała do Berlina i wiozła ze sobą kopię pierwszego własnego filmu "Niewolnica zmysłów". Miała 21 lat. Na stacji granicznej w Sosnowcu jeden z celników zatrzymał film. Krzyczał: "To kontrabanda! Pani szmugluje!" Wyprowadził elegancką aktorkę z pociągu. Pola pisze: "Wepchnął mnie do jakiegoś obskurnego biura i zamknął drzwi. Byłam tak wściekła, że nawet się nie bałam."

- Był początek 1919 roku, ostra zima. Pola grzała ręce nad piecykiem, gdy usłyszała czyjś głos. "Ujrzałam przed sobą młodego mężczyznę. Oczy miał niebieskie, a postawę tak wojskową, że choć średniego wzrostu, wydawał się wysoki." I odtąd w sprawie Eugeniusza Dąmbskiego Poli wiele się wydawało. Musiało minąć trochę czasu, zanim dojrzała gorzką prawdę.

Na razie para była sobą zafascynowana. Hrabia przeprosił, wykazując się poczuciem humoru. Powiedział, że kiedy w Sosnowcu pojawi się jakaś piękna dama, straże chcą ją na siłę zatrzymać, choćby na krótko. Zjedli razem obiad. Pola zaczęła się mu zwierzać, że ma dosyć bycia aktorką, chciałaby założyć rodzinę. To zdania zapadło Dąmbskiemu w serce.

Wymienili adresy. Do Poli płynęły listy od zauroczonego podporucznika. Spotkali się zaledwie kilka razy, jeden raz pocałowali, kiedy hrabia poprosił Polę o rękę. On wysłał list, ona telegram z odpowiedzią: "Tak, tak, tak!".

Ślub odbył się w Sosnowcu 5 listopada 1919 roku. Był wielkim rozczarowaniem, bo w tym samym dniu wychodziła za mąż również siostra Eugeniusza. Pola nie była więc gwiazdą na własnym ślubie, nie miała własnych gości. Mąż był w złym humorze. "Skończmy z tym i wynośmy się!" miał powiedzieć o zaślubinach. Jego rodzice już nie żyli, przyjęcie było skromne, bo Dąmbski był bardzo zubożałym hrabią. Pola Negri miała teraz mieszkać w jednym, po kawalersku urządzonym pokoju w kamienicy przy ul. Kołłątaja 6. Resztę mieszkania zajmowała jego siostra.

Nie udała się nawet noc poślubna. Pola napisała, że mąż przestał ją wtedy pociągać, nie miała najmniejszej ochoty przytulić się do niego. Nic się zmieniło podczas kolejnych miesięcy. Nudny, często nieobecny mąż, który traktował ją jak sprzęt domowy, skromne życie, brak adoracji i perspektyw.

Pola postanowiła uciekać. Skorzystała z oferty reżysera Ernsta Lubitscha i wyjechała do Berlina. Robić wielką karierę.

Mąż się nie sprzeciwiał. Gdy opuszczała ich dom "spał i nawet nie powiedział mi do widzenia. Może tak było lepiej".

Rozwiedli się w 1922 roku. Pola nigdy już do Sosnowca nie zajrzała.

Pola Negri była jedną z największych gwiazd kina. Apolonia Chałupiec, bo tak się naprawdę nazywała, urodziła się w 1897 roku w Lipnie, zmarła w 1987 w Teksasie. Skończyła kursy aktorskie w Warszawie i występowała w teatrach. Szybko stała się znana. Debiutowała w filmie "Niewolnica zmysłów" w 1914 r. Wystąpiła w kilkudziesięciu zagranicznych filmach. Była dwa razy zamężna, z polskim hrabią i gruzińskim księciem.

Korzystałam m.in. z książki Jana F. Lewandowskiego "Pola Negri w Sosnowcu" Katowice 2002.

*ZOBACZ CZEGO NIE KUPOWAĆ KOBIECIE POD CHOINKĘ. LISTA NAJGORSZYCH PREZENTÓW
*LISTA NAJGORSZYCH PREZENTÓW POD CHOINKĘ DLA MĘŻCZYZNY. ZOBACZ
*GYSZYNKI DO KOŻDEGO ŚLONZOKA - TO KUP HANYSOWI