Likwidacja starych wydziałów w hutach

Głęboką restrukturyzację zakładów wchodzących w skład Polskich Hut Stali (PHS) zapowiedział zarząd holdingu. W Hucie Katowice zostaną zlikwidowane dwie przestarzałe instalacje: walcownia zgniatacz oraz walcownia ciągła kęsów. Ich utrzymanie kosztuje firmę 120 mln zł rocznie.

Przestarzałe walcownie ma zastąpić trzecia linia ciągłego odlewania stali, na budowę której w czerwcu ogłoszono przetarg.

Część surowcowa Huty Katowice jest nowoczesna, a koszt produkcji stali surowej jeden z najniższych w Europie. Wydajność stalowni (ponad 5 mln ton rocznie) jest jednak znacznie większa niż walcowni (3 mln ton) i dąbrowska spółka zmuszona jest do nierentownej sprzedaży półwyrobów.

Nowa dwużyłowa linia ciągłego odlewania stali pozwoli na ścisłą kooperację z Huta im. T. Sendzimira, która ma zlikwidować trzy wydziały i zwolnić blisko połowę załogi. W ten sposób PHS będzie mogło wykorzystać tzw. efekt synergii, co doprowadzi do zmniejszenia kosztów.
Nadal nie wiadomo, czy w Hucie Katowice powstanie, planowana od co najmniej czterech lat, linia zintegrowanego odlewania i walcowania blach. Miała ona produkować rocznie ponad 2 mln ton poszukiwanej na rynku blachy gorącowalcowanej. Tymczasem tylko w ubiegłym roku import takiej blachy z huty w Ostrawie wzrósł sześciokrotnie!

Dąbrowska huta po raz pierwszy od dwóch lat ma szansę na uzyskanie zysku na sprzedaży (w skali miesięcznej). Już w lipcu wynik na sprzedaży oscylował wokół zera, ale ostatecznie wzrost zapasów zepchnął go na minus. Ostateczny bilans sierpnia znany będzie pod koniec tygodnia.

Aby poprawić kondycję finansową holdingu zarząd PHS zamierza pozbyć się pośredników w sprzedaży wyrobów stalowych na rynku krajowym. Powszechny w obrocie stalą system kompensat (kłopoty z płynnością finansową mają zarówno huty, jak ich odbiorcy) powoduje, że większość zysków przechwytują właśnie pośrednicy oraz firmy zajmujące się handlem długami.