Prezydenci Sosnowca: od Sofronowa do Chęcińskiego

Car Mikołaj II przyznał prawa miejskie miastu Sosnowiec 10 czerwca 1902 roku. Dopiero jednak w styczniu roku następnego powołano pierwszego prezydenta. 24 stycznia 1903 roku został nim Rosjanin Aleksander Sofronow, który swój urząd sprawował przez pięć lat - do 30 stycznia 1908 roku. Zastąpił go Edmund Kozłowski (do 1909 roku), a następnie Mieczysław Lipiński (do 1913 roku). W okres I wojny światowej miasto wkroczyło z prezydentem Władysławem Mrówczyńskim (1913-1915), który rządził też miastem po wojnie (1918-1919), ale już jako burmistrz. Po odejściu z Sosnowca był burmistrzem Czeladzi, ale szybko zmarł. W międzyczasie szefami sosnowieckiego magistratu było trzech Niemców: Stolle (lipiec-październik 1915), Kunzer (1915-17) i von Schrotter (1917-18). Po Mrówczyńskim burmistrzem Sosnowca zostało Czesław Jankowski (1919-20). Tytuł prezydenta nosił już ponownie jego następca Teodor Niernsee (1920-23), który stał też na czele Centralnego Komitetu Pomocy Górnoślązakom. Od lutego do kwietnia 1923 roku miastem rządził właściciel cegielni Felicjan Wieczorek, a od kwietnia do lipca tego roku obowiązki prezydenta pełnił Feliks Siluszek. 2 lipca 1923 roku Rada Miejska wybrała na prezydenta polityka endecji Artura Michaela, który funkcję tę pełnił do wyborów w 1925 roku. Później był prezydentem Będzina. Aresztowany w 1945 r. przez Rosjan zmarł podczas powrotu z zesłania. W czasie jego prezydentury powołano Miejską Straż Ogniową. Miasto wykupiło też teatr.

W wyborach w 1925 r. zwyciężyła PPS, a prezydentem został jej polityk Aleksy Bień, jedna z najbardziej znanych postaci międzywojennego Sosnowca, który niedawno doczekał się ulicy w swoim mieście. Za jego prezydentury powstają nowe mieszkania, biblioteka, uruchomiona zostaje również komunikacja tramwajowa. Po Bieniu prezydentem Sosnowca został polityk sanacji Józef Marczyński (styczeń-październik 1928). Potem jego obowiązki pełnił socjalista Kazimierz Jarża (1928-1930), który kilka miesięcy po złożeniu urzędu popełnił samobójstwo z powodów osobistych. Po nim od stycznia do września 1930 roku był Aleksander Willner. Potem w mieście powołano zarząd komisaryczny. Komisarycznymi prezydentami byli inicjator budowy nowego magistratu Wincenty Kuźniak (1930-33) i były legionista Hugon Almstaedt (1933-34). W 1934 "zwykłym" już prezydentem zostaje polityk BBWR Józef Kaczkowski, poprzednio prezydent Dąbrowy Górniczej, który pełni swą funkcję do 1 września 1939 roku. Kaczkowski w samorządzie działał też po 1945 r. będąc m.in. radnym MRN w Brzegu. Kadencja Kaczkowskiego to m.in. otwarcie parku na Starym Sosnowcu, regulacja Czarnej Przemszy czy otwarcie ratusza, poczty i izby przemysłowo-handlowej. Od 1 do 4 września p.o. prezydenta jest wyznaczony przez Kaczkowskiego kierownik szkoły na Pogoni Antoni Barański. Potem rządy przejmują Niemcy: Dutlik (wrzesień 1939), Schneider i Schonwalder. Pierwszy powojenny prezydent Edward Pasek, przed wojną sympatyk KPP, obejmuje urząd już 28 stycznia 1945 r., dzień po wkroczeniu do miasta Armii Czerwonej. Szybko zostaje jednak aresztowany przez NKWD, a jego obowiązki w marcu 1945 roku przejmuje Walenty Paterek, który funkcję prezydenta pełni do 1949 roku.

Następnie miastem rządzi Paweł Łanucha (1949-1954), który wcześniej był prezydentem Dąbrowy Górniczej. Dodajmy, że w międzyczasie zmieniły się przepisy i od 1950 r. Łanucha był nie prezydentem, a przewodniczącym Prezydium Miejskiej Rady Narodowej. Po nim funkcję tę pełni Władysław Nowak (1954-1957). Kolejnym przewodniczącym Prezydium MRN jest Stefan Skrzydło (1957-69). Za jego kadencji w Sosnowcu powstały m.in. basen na Sielcu, pływalnia i hala sportowa przy ul. Żeromskiego czy szpital przy Zegadłowicza. Kolejnym włodarzem miasta został Krzysztof Nowak (1969-1972). Jego następca - Zdzisław Fiuk (1972-1977) od 1973 r. ponownie pełnił funkcję prezydenta Sosnowca. W tych latach w Sosnowcu rozpoczynają prace Wydziały Filologiczny i Techniki UŚ, trwają też wyburzenia i budowa nowych osiedli naSielcu i Starym Sosnowcu. Następcą Fiuka na nieco ponad rok (1977-78) zostaje Tadeusz Dymek. Kolejnym prezydentem (1978-79) jest Tadeusz Wnuk, późniejszy wojewoda katowicki. W latach 1979-82 miastem rządzi Edward Włodarczyk, a w latach 1982-88 prezydentem jest Bolesław Jurkowski. W okres III RP sosnowiczanie wkroczyli, gdy prezydentem był Józef Lupa (1989-90).

W latach 1990-91 funkcję prezydenta piastował ówczesny szef sosnowieckiego KO Solidarność Piotr Juda. Zastąpił go inny jego członek Zdzisław Kleszcz. Po kolejnych wyborach zastąpił polityk lewicy Michał Czarski. W 2002 roku w pierwszych bezpośrednich wyborach prezydentem został Kazimierz Górski z SLD. W tym roku przegrał on w II turze wyborów z Arkadiuszem Chęcińskim